Big adventures

Toen we dachten dat een jungle trekking, een fietstocht door Bangkok of met de scooters naar Pai ons grote avonturen zouden bezorgen, hadden we NOOIT gedacht aan het grootste avontuur van allemaal! Een boottocht naar Koh Phi Phi met een woelige zee. De eerste uitdaging was om met ons zessen op de ferry te geraken. Er waren steeds maar 5 tickets beschikbaar voor alle overzetten die we vonden. Uiteindelijk besloten we dan maar om voor die 5 te gaan en te hopen Mario de volgende ferry zou kunnen nemen of in het beste geval nog bij de onze zou kunnen. Gelukkig was het laatste toch het geval! Nadat de wekker ons deze ochtend al om 7u30 genadeloos wakker maakte, gingen we opnieuw gepakt en gezakt op ons volgende avontuur. Alles verliep super vlot! We vonden meteen een grote tuk tuk die ons naar de pier bracht, er was meteen een coffee en breakfast standje waar we een heerlijk ontbijtje bestelden en we mochten stipt om 9u aan boord. TOP! (dachten we). Met een kleine 20 minuten vertraging zette onze boot zijn tocht in richting het eiland. Meteen vielen er al enkele van ons in slaap door het zachtjes wiegen van de boot. Ikzelf kon de slaap niet vatten,.. Tegenover andere overzetten die ik al eens nam, voelde deze toch veel wilder aan. Alhoewel het meer aan de zee zal gelegen hebben dan aan de boot hoor. Al sinds deze nacht was het heel erg beginnen regenen en dat had dus ook zijn gevolgen op zee. 
 

Mario was de eerste die een ietwat groene kleur begon te krijgen. Hij vertelde me dat hij koud zweet had 😳 Ik zei dat het dan steeds wel helpt om effe boven op het dek t e gaan zitten in de frisse lucht. Wannes volgde hem al snel en ook Saar en Seth begonnen wat groen uit te slaan. Toegegeven,.. ook de magen van Birge en mezelf deden wat tegen, maar dit ging nog wel. Het was bij ons ook meteen opgelost toen we op het bovendek in de frisse wind en de zachte regendruppels konden zitten. Mario waren we meteen kwijt,.. hij spurtte naar het toilet. Saar volgde en wannes geraakte zover niet en hing dan maar over de rand van de boot. Seth nam toch nog een r-calm wat zijn maag toch weer wat tot rust bracht. 
 

Toen Mario na meer dan een uur nog steeds spoorloos was, besloot ik toch eens te gaan checken. Ik vond hem totaal doorweekt van het zweten in een hete toilet en doodziek. De ganse tocht heeft hij verder zijn intrek genomen in het toilet terwijl Birge en ik probeerden de anderen zoveel mogelijk te ondersteunen en met ons tweetjes zorgden we ook al onze spullen veilig en droog aan land konden gezet worden. 

Wannes, Saar en Seth kregen de opdracht om ervoor te zorgen dat Mario veilig aan wal zou geraken. De rest hadden we onder controle. Totaal doorweekt en nog steeds heel misselijk viel hij meteen in onze hotelkamer in bed. 
 

Ik nam de trui van Wannes voor mijn rekening om te wassen en intussen konden de kids effe landen in hun nieuwe tijdelijke verblijf. 

Gelukkig was dit avontuur maar van korte duur (alhoewel ik er zeker van ben dat deze 2 uren wel bij de langste zijn geweest die sommigen van ons al ooit hebben gehad). De magen kwamen terug tot rust en uiteindelijk konden we toch genieten van een heerlijke maaltijd en een leuke ontdekkingstocht op het eiland Koh Phi Phi, ten zuiden van Thailand. We blijven hier nu 4 nachten en hopen nu vooral dat de regen terug plaats gaat maken voor de zon zodat we kunnen gaan kayakken naar Monkey beach en gaan snorkelen (maar ik pas voor het snorkelen tussen de haaien! We hebben wel genoeg avonturen gehad lijkt me! 😂)